Aan de noordoostelijke rand van de Egeïsche Zee ligt een eiland dat anders is dan alle andere Griekse eilanden. Geen witte huisjes of gouden stranden, maar dichte bossen, hoge bergen, oude mystiek en verkoelende watervallen: Samothraki. Het eiland is een oase voor natuurliefhebbers, rustzoekers en reizigers die op zoek zijn naar een diepere laag in hun vakantie. Hier heerst geen massatoerisme, maar stilte, avontuur en een vleugje magie.
Het eiland van de Grote Goden
Samothraki (ook wel Samothrace) is sinds de oudheid een plek van mysterie. Het eiland was de thuisbasis van de Kabeiren, goddelijke figuren die in geheime rituelen werden vereerd. Deze cultus, bekend als de Mysteriën van Samothraki, trok pelgrims uit heel de oude wereld, waaronder ook Alexander de Grote. In tegenstelling tot de bekende Eleusinische mysteriën, waren deze rituelen ook toegankelijk voor vrouwen, slaven en vreemdelingen.
De restanten van het Heiligdom van de Grote Goden, gelegen aan de voet van de berg Saos, zijn vandaag de dag nog steeds te bezoeken. De sfeer is bijzonder – zelfs wie niets heeft met spiritualiteit voelt hier iets van het sacrale en het tijdloze.
Het eiland van de watervallen
Wat Samothraki écht uniek maakt, is de natuur. Het eiland wordt gedomineerd door de berg Saos, met een piek van 1.611 meter – de hoogste berg van de Egeïsche eilanden. De bossen aan de west- en noordzijde zijn weelderig groen, met kastanjebomen, platanen en steile kloven waar water doorheen stroomt.
Een van de mooiste ervaringen op het eiland is het bezoeken van de foníes – natuurlijke rotspoelen gevormd door watervallen. De populairste is die van Gria Vathra, waar je via een bosrijk pad langs verschillende watervallen en bassins komt. Het kristalheldere water is ijskoud, maar een duik is verfrissend en bijna magisch.
Voor avonturiers zijn er wandelroutes die nog verder de bergen in gaan, naar verborgen poelen en watervallen zoals Karya of Arapi. Hier is nauwelijks iemand te bekennen – alleen jij, het water en de stilte van het bos.
Strand, zee en warmwaterbronnen
Hoewel Samothraki niet bekend staat om zijn stranden, zijn er wel degelijk plekken om van de zee te genieten. Aan de zuidkust vind je Pachia Ammos, een breed kiezelstrand met helder water en een rustige sfeer. Het strand is bereikbaar via een kronkelige weg of per boot – de rit is ruig, maar de beloning is groot.
Bijzonder zijn ook de warmwaterbronnen van Therma, waar je kunt baden in natuurlijk verwarmd mineraalwater dat uit de aarde borrelt. Hier, aan de rand van het bos en met uitzicht op de zee, kun je volledig ontspannen.
Alternatief en authentiek
Samothraki trekt een ander soort reiziger aan: wandelaars, yogi’s, kampeerders, kunstenaars, ecotoeristen. Je vindt hier geen grote resorts of all-inclusive hotels, maar eenvoudige pensions, campings en eco-lodges. Veel bezoekers kamperen wild, met respect voor de natuur, vaak aan de rivier of in de schaduw van platanen.
Het eiland heeft een uitgesproken alternatieve sfeer. In de zomermaanden zijn er kleinschalige festivals, workshops, en regelmatig zie je mensen die mediteren, muziek maken of schilderen in de natuur.
Dorpen en gastronomie
De dorpen op Samothraki zijn klein en charmant. Chora, de hoofdstad, ligt tegen de bergflank aangeplakt en biedt smalle straatjes, traditionele huisjes en een Venetiaans kasteel met panoramisch uitzicht. In het dorp vind je sfeervolle tavernes, kleine winkeltjes en een relaxte sfeer.
De keuken van Samothraki is robuust en traditioneel. Proef zeker de geitenvleesgerechten – het eiland staat bekend om zijn vrij grazende geiten – en probeer lokale lekkernijen zoals kserotigana (zoete koekjes) en raki met honing.
Praktisch
Samothraki is bereikbaar per veerboot vanuit Alexandroupoli (op het vasteland), met een overtocht van ongeveer twee uur. Er is geen luchthaven, wat bijdraagt aan de ongereptheid. Een huurauto of scooter is handig om het eiland echt te verkennen, al kun je met de bus ook de belangrijkste dorpen bereiken.
Eiland van mystiek en natuur
Samothraki is geen eiland dat zich meteen prijsgeeft. Het nodigt uit om langzaam ontdekt te worden, om stil te staan, om te verdwalen in bossen en verhalen. Het is een bestemming die niet draait om luxe, maar om beleving – rauw, echt en diep verbonden met de natuur.
Wie eenmaal op Samothraki is geweest, weet: dit is niet zomaar een vakantiebestemming. Dit is een plek die je bijblijft, misschien zelfs verandert.